Veelgestelde vragen

  • Een klinisch psycholoog of orthopedagoog heeft een masterdiploma in de klinische psychologie of klinische orthopedagogiek.

    Vanuit een wetenschappelijk referentiekader kan de klinisch psycholoog/orthopedagoog handelingen verrichten gericht op de preventie, diagnostiek, begeleiding en behandeling van mensen met een psychisch lijden of mensen met ontwikkelings-, gedrags-, emotionele of opvoedingsproblemen en de gevolgen daarvan.

  • Psychotherapie is een behandelvorm in de geestelijke gezondheidszorg, waarvan het doel is om psychologische moeilijkheden, psychische conflicten of stoornissen bij de cliënt op te heffen of te verminderen.

    Psychotherapie mag worden uitgeoefend door een arts, een klinisch psycholoog of klinisch orthopedagoog (Wet op de uitoefening van de gezondheidsberoepen, 2016), met een bijkomende specifieke psychotherapie-opleiding bij een universitaire instelling of hogeschool.

  • Een psychiater is een arts die zich heeft gespecialiseerd in de geestelijke gezondheid. Een psychiater is een medisch specialist, die onder meer bevoegd is om medicatie voor te schrijven.

  • (Cognitieve) gedragstherapie is een wetenschappelijk onderbouwde behandelwijze in de psychische gezondheidszorg.

    In de gedragstherapie stond oorspronkelijk het gedrag van de cliënt centraal (ontstaan van gedrag, leerprocessen). Gaandeweg kwam er meer aandacht voor de achterliggende cognitieve en later emotionele processen, waarbij de gedragstherapie en cognitieve therapie meer met elkaar geïntegreerd geraakten.

    In de huidige cognitieve gedragstherapie wordt dan ook breed gekeken: er wordt gekeken naar een mens in diens context (vroeger en nu), persoonlijkheid en manieren van omgaan; denkpatronen en overtuigingen,… Hierdoor zijn er meer en meer raakvlakken met andere therapiestromingen zoals systeemtherapie en psychodynamische therapiekaders. Dit vertaalt zich in nieuwere therapievormen zoals schematherapie en Acceptance & Commitment Therapy (ACT).

    Men kan bij een cognitief gedragstherapeut terecht met verschillende vragen of klachten, zoals stress, depressie en andere stemmingsstoornissen, angsten, verslaving, dwangklachten of tics, slaapproblemen, persoonlijkheidsproblemen, opvoedingsproblemen, piekeren, psychosomatische klachten en zo meer.

  • De therapeuten van De Wending zetten in hun agenda een ‘eerste afspraak’ open wanneer er op korte termijn gestart kan worden. Wanneer er in de afsprakenagenda geen ‘eerste afspraken’ beschikbaar zijn, wil dit zeggen dat er niet op korte termijn gestart kan worden. U kan op de hoogte worden gebracht van nieuwe ‘eerste afspraken’ door uw gegevens achter te laten.

    Voor wie het belangrijk is om sneller geholpen te worden wanneer er geen ‘eerste afspraak’ beschikbaar is, geven we graag volgende informatie mee:

    • Contacteer uw huisarts voor een gerichte doorverwijzing

    • Met heel urgente psychische klachten kan u terecht via de spoeddienst van een algemeen ziekenhuis.

    • Op www.vindeentherapeut.be vindt u andere therapeuten in uw buurt.

    • Op de website van het RIZIV vindt u contactgegevens van geconventioneerde therapeuten.

  • Een aantal therapeuten van de Wending zijn deels geconventioneerd.

    De overheid (het RIZIV) voorziet momenteel een budget voor eerstelijnspsychologische zorg (ELP). Mensen met milde tot matige klachten kunnen voor een kortdurend traject in hun regio terecht bij een aantal klinisch psychologen en orthopedagogen die een overeenkomst daartoe hebben met het netwerk geestelijke gezondheid. Er geldt hiervoor een derdebetalersregeling, het remgeld bedraagt 11 euro per sessie (of 4 euro bij verhoogde tegemoetkoming). Kwetsbare groepen dienen voorrang te krijgen.

    Helaas kunnen omwille van een beperkt budget niet alle psychologen en orthopedagogen die dat zouden wensen, toetreden tot de huidige conventie. Momenteel zijn slechts 25% van de psychologen en orthopedagogen (gedeeltelijk) geconventioneerd voor een beperkt aantal sessies per week.

    We hopen dat deze conventie een opstap is naar het ruimer toegankelijk maken van psychologische zorg in de toekomst. Zodat er enerzijds meer mensen beroep zullen kunnen doen op eerstelijnspsychologische zorg, en er anderzijds ook terugbetaling komt voor mensen met meer ernstige psychische klachten die baat hebben bij meer specialistische en/of therapeutische zorg.